Şimdi iki parça halinde yayınlanacak filmi çekiyorsunuz, çekimin en uzun parçası hangisi? Yani hangi sahne üzerinde zaman çok harcamayı planladınız?
David Heyman: Son savaş.
Kitabın büyük bir hayranıyım. 7. kitabın sonu gerçekten birçok yönden farklı. Bu filmin 20 veya 30 dakikası gibi birşey mi olacak? Bunun hakkında düşünmeye başladınız mı?
DH: Kesinlikle. Demek istediğim o bölümün bir taslağı elimizde var. Bence muhtemelen 30 dakika olacak, Hogwarts’a gelecekler ama etrafta savaş öncesindeki gibi olan binalar olacak. Ve savaşın iki parçası olacak. İlk savaş olacak ve ikincisi de Harry’nin ölümünden sonra, anladınız sanırım.
Kesinlikle ne demek istediğinizi anladım.
DH: Evet, bu yüzden bir anlamda savaşın birkaç değişik bölümü olacak.
Evet, 7. kitabın sonu gibi son filmin son bölümünün sonu da insanların bunca filmden sonra görmeyi bekledikleri şey. Bu gerçekten çok çok büyük bir güç gösterisi olacak.
DH: Evet, bence bu doğru ve çok büyük bir güç gösterisi olacak… Uyum açısından kendi mücadelesini veriyor. Sadece son güç gösterisinin beklentisi değil aynı zamanda sevdiğim şey olan Jo’nun duygusal kökenli çalışması. Ve kitapta, aslında, Harry pek fazla savaşmıyor. Doğrusu o… O kelimeyi kullanmayacağım ama savaşın dışında kalıyor. Yani sadece şunu diyorum, bizim son savaş versiyonumuzda daha fazla çarpışma var.
Ben de size onu soracaktım, çünkü bu da onlardan biri, yani benim için, kitabın sonunda Harry’nin sonucunun ne olacağını bilmeden kaderini kabullenmesi harikaydı. Filmde de bu şekilde gidebilir mi? Ve bu biraz da onun…
DH: Buraya kadar uyuyor… yeniden uyanışına kadar, Harry, Voldemort’un yaralanabilir ve yenilebilir olduğunun farkında. Ve bu da bizim uğraştığımız ve karar verdiğimiz birşey, sadece bu yüzden sinemaya göre işliyor yani şey… evet, sinematiksel işliyor.
